ยาใช้เฉพาะที่

พ.ร.บ.ยา พ.ศ. ๒๕๑๐ แฉบับแก้ไขเพิ่มเติมให้นิยามคำว่า "ยาใช้เฉพาะที่" ดังนี้

“ยาใช้เฉพาะที่" หมายความว่า ยาแผนปัจจุบันหรือยาแผนโบราณที่มุ่งหมายใช้เฉพาะที่กับหู ตา จมูก ปาก ทวารหนัก ช่องคลอด หรือท่อปัสสาวะ

ดังนั้น เราก็พอเห็นว่ายาใช้เฉพาะที่ มีลักษณะดังนี้
๑. เป็นยาที่ขึ้นทะเบียนตำรับยาเป็นยาแผนปัจจุบันหรือยาแผนโบราณก็ได้
๒. มีจุดมุ่งหมายใช้เฉพาะที่
๓. บริเวณที่ใช้ยานี้ จำกัดบริเวณที่หู ตา จมูก ปาก ทวารหนัก ช่องคลอด หรือท่อปัสสาวะ เท่านั้น



ยาที่พบเห็นในชีวิตประจำวัน
๑. ใช้บริเวณที่หู เช่น ยาหยอดหู ยาละลายขี้หู
๒. ใช้บริเวณที่ตา เช่น ยาหยอดยา น้ำตาเทียม ยาป้ายตา
๓. จมูก เช่น ยาหยอดจมูกสำหรับลดอาการคัดจมูก หรือยาพ่นจมูก (ส่วนยาดม เป็นยาใช้ภายนอก)
๔. ปาก เช่น ยาป้ายปาก ยาพ่นปาก
๕. ทวารหนัก เช่น ยาที่สอดเพื่อระบาย ยาสอดเพื่อฆ่าเชื้อ ยาสอดรักษาริดสีดวง
๖. ช่องคลอด เช่น ยาสอดเพื่อฆ่าเชื้อ ยาสอดเพื่อปรับฮอร์โมน
๗. ท่อปัสสาวะ (คล้ายข้อ ๖.)

ตัวอย่างที่ยกมานี้เป็นตัวอย่างเล็กน้อยมาก ๆ จากนั้นก็หาชื่อยาสามัญทางยา ชื่อการค้าแล้วตรวจสอบกับเว็บไซต์สำนักงานคณะกรรมการอาหารและยา
http://wwwapp1.fda.moph.go.th/consumer/conframe.asp