พระราชบัญญัติยา พ.ศ.2510: 2.4 อายุของใบอนุญาตและการต่ออายุใบอนุญาต

 ปรุฬห์ รุจนธำรงค์

2.4 อายุของใบอนุญาตและการต่ออายุใบอนุญาต

          อายุใบอนุญาตสำหรับยาแผนปัจจุบัน ตามพ.ร.บ.ยา พ.ศ.2510 มาตรา 17 และอายุใบอนุญาตสำหรับยาแผนโบราณ ตามพ.ร.บ.ยา พ.ศ.2510 มาตรา 51 กำหนดให้ให้ใช้ได้จนถึงวันที่ 31 ธันวาคม ของปีที่ออกใบอนุญาต ถ้าผู้รับอนุญาตประสงค์จะขอต่ออายุใบอนุญาตให้ยื่นคำขอเสียก่อนใบอนุญาตสิ้นอายุ เมื่อได้ยื่นคำขอดังกล่าวแล้ว จะประกอบกิจการต่อไปก็ได้จนกว่าผู้อนุญาตจะสั่งไม่ต่ออายุในอนุญาตนั้น

          การขอต่ออายุใบอนุญาตและการอนุญาตให้เป็นไปตามหลักเกณฑ์ วิธีการ และเงื่อนไขที่กำหนดในกฎกระทรวง

          ผู้รับอนุญาตซึ่งใบอนุญาตของตนสิ้นอายุไม่เกินหนึ่งเดือน จะยื่นคำขอผ่อนผันพร้อมด้วยแสดงเหตุผลขอต่ออายุใบอนุญาตก็ได้ แต่การยื่นคำขอผ่อนผันนี้ไม่เป็นเหตุให้พ้นผิดสำหรับการประกอบกิจการที่ได้กระทำไปก่อนขอต่ออายุใบอนุญาตซึ่งถือว่าเป็นการประกอบกิจการโดยใบอนุญาตขาดอายุ

          การขอต่ออายุใบอนุญาตเมื่อล่วงพ้นกำหนดเวลาหนึ่งเดือนนับแต่วันที่ใบอนุญาตสิ้นอายุจะกระทำมิได้

ข้อสังเกต

- ใบอนุญาตสิ้นอายุ เท่ากับว่ากิจการที่ได้กระทำลงไประหว่างนั้น คือ กระทำลงไปโดยไม่ได้รับอนุญาต แต่อัตราโทษตามมาตรา 104  กล่าวคือ “มาตรา104 ผู้รับอนุญาตผู้ใดผลิตยาหรือขายยา หรือนำหรือสั่งยาเข้ามาในราชอาณาจักรภายหลังที่ใบอนุญาตสิ้นอายุแล้วโดยมิได้ยื่นคำขอต่ออายุใบอนุญาต ต้องระวางโทษปรับเป็นรายวัน วันละหนึ่งร้อยบาท ตลอดเวลาที่ใบอนุญาตขาดอายุ”

- ใบอนุญาตสิ้นอายุไปแล้ว และขอต่ออายุใบอนุญาตเมื่อพ้นกำหนดหนึ่งเดือน จะกระทำไม่ได้ ต้องเริ่มขึ้นตอนขอรับใบอนุญาตใหม่ทั้งหมด