ปรุฬห์ รุจนธำรงค์
2.7 กรณีผู้รับอนุญาตถูกเพิกถอนใบอนุญาต
เหตุในการถูกเพิกถอนใบอนุญาตตาม
พ.ร.บ.ยา พ.ศ.2510
มาตรา 96 คือ เรื่องการขาดคุณสมบัติของผู้รับอนุญาต
กรณีที่เป็นใบอนุญาตสำหรับยาแผนปัจจุบันตามมาตรา 14 หรือกรณีใบอนุญาตสำหรับยาแผนโบราณตามมาตรา
48
ผู้รับอนุญาตซึ่งถูกเพิกถอนใบอนุญาตต้องหยุดการผลิตยา
การขายยาหรือการนำหรือสั่งยาเข้ามาในราชอาณาจักร แล้วแต่กรณี และจะขอรับใบอนุญาตใด
ๆ ตามพระราชบัญญัตินี้อีกไม่ได้จนกว่าจะพ้นสองปีนับแต่วันที่ถูกเพิกถอนใบอนุญาต
และผู้อนุญาตจะออกใบอนุญาตให้หรือไม่ก็ได้ สุดแต่จะพิจารณาเห็นสมควร
เมื่อถูกเพิกถอนใบอนุญาตแล้ว
กฎหมายยังใจดีช่วยบรรเทาความเสียหายให้ผู้ถูกเพิกถอนใบอนุญาตโดยมาตรา 100 กำหนดให้ผู้ถูกเพิกถอนใบอนุญาตจะขายยาของตนที่เหลืออยู่แก่ผู้รับอนุญาตอื่น
หรือแก่ผู้ซึ่งผู้อนุญาตเห็นสมควรได้ภายใน 60 วันนับแต่วันที่ได้ทราบคำสั่งเพิกถอนใบอนุญาตหรือวันที่ได้ทราบคำวินิจฉัยของรัฐมนตรี
เว้นแต่ผู้อนุญาตจะผ่อนผันขยายระยะเวลาดังกล่าวให้
ข้อสังเกต
- กรณีเพิกถอนใบอนุญาต
ผู้อนุญาตต้องได้รับคำแนะนำจากคณะกรรมการยาเท่านั้น
ไม่มีกรณีฟ้องศาลเหมือนการสั่งพักใช้ใบอนุญาต
- การถูกเพิกถอนใบอนุญาต
เท่ากับว่าในขณะนั้นไม่มีใบอนุญาตอีกต่อไป การฝ่าฝืนมาตรา 96
ไม่มีบทลงโทษทางอาญาเหมือนกับการถูกพักใช้ใบอนุญาต
ต้องพิจารณาเรื่องการฝ่าฝืนมาตรา 12, 46 แทน
- ถูกเพิกถอนใบอนุญาตพ้นกำหนด
2 ปี แล้วมาขอใบอนุญาตใหม่
ผู้อนุญาตจะให้ใบอนุญาตหรือไม่ก็ได้
-
ถูกเพิกถอนใบอนุญาตแล้วห้ามขายยาให้ประชาชนทั่วไปทันทีในกรณีที่ใบอนุญาตนั้นสามารถขายยาให้แก่ประชาชนทั่วไปได้
แต่ยาที่ยังเหลืออยู่ให้ขายกับผู้รับอนุญาตอื่นเท่านั้น (ผู้รับใบอนุญาตตามมาตรา
15, 49)
และต้องดำเนินการให้แล้วเสร็จภายใน 60 วัน
อาจผ่อนผันขยายระยะเวลาดังกล่าวได้
-
ขายให้คลินิกแพทย์ โรงพยาบาลไม่เข้าข่ายผู้รับอนุญาตตามพระราชบัญญัตินี้
-
การฝ่าฝืนมาตรา 100 ไม่มีบทลงโทษทางอาญาเหมือนกับการถูกพักใช้ใบอนุญาต
ต้องพิจารณาเรื่องการฝ่าฝืนมาตรา 12, 46 แทน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น